Ο Στέλιος Τσίκας είναι ανήσυχο πνεύμα. Ο φωτογραφικόςκαι κινηματογραφικός του φακός, είναι ο τρόπος του ναεκφράζεται με δημιουργικές εικόνες, ψάχνοντας ναπαγιδεύσει το φως, να ορίσει την έκφραση και μέσα από τιςφωτοσκιάσεις, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα. Έχεισπουδάσει τρία χρόνια φωτογραφία και δύο χρόνιασκηνοθεσία. Μέσα από την πορεία του στο κινηματογράφοκαι αφού έχει δημιουργήσει δύο μικρού μήκους ταινίεςυποψήφιες στο φεστιβάλ Δράμας και στο φεστιβάλΘεσσαλονίκης, έχει εργαστεί για 12 χρόνια στην Ελληνικήβιομηχανία κινηματογράφου ως βοηθός σκηνοθέτη και ωςβοηθός παραγωγής. Πηγή έμπνευσης του τα ταξίδια. Όλααυτά τα χρόνια παράλληλα οργανώνει φωτογραφικέςταξιδιωτικές αποστολές ανά τον κόσμο, δημοσιεύονταςστα περισσότερα ελληνικά ταξιδιωτικά περιοδικά . Τατελευταία 25 χρόνια έχει γυρίσει πάνω από 30 χώρες, τοπάθος του επίσης για την ορειβασία τον οδήγησε στησυμμετοχή σε πολλές ορειβατικές αποστολές.
«Οι άνθρωποι είναι το επίκεντρο του φωτογραφικού μουφακού, παραδοσιακές φυλές, βουνά, ποτάμια, καταρράκτες,λίμνες, φαράγγια, ηφαίστεια, παγετώνες, έρημοι, αυτή είναιη γεωγραφία της γης που μ’ ενδιαφέρει. Γνωρίζοντας τοντόπο, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό, τη χλωρίδα και τηνπανίδα, έρχομαι σε πραγματική επαφή με τον κάθεπροορισμό, ζώντας την αληθινή περιπέτεια.»
Φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί σε παγκόσμιουςδιαγωνισμούς (Γεω, National Geographic, Wiki lovers Earthκ.α.). Ενώ παράλληλα έχει δημιουργήσει μια πετυχημένηεταιρεία φωτογραφίας γάμου διοργανώνει επίσηςworkshops ταξιδιωτικής φωτογραφίας.
Εδώ και κάποια χρόνια είναι μέλος του PWS έχειπαρακολουθήσει όλα τα σεμινάρια που έχουν διοργανωθεί,έχει αποκτήσει τον τίτλο του craftsman κα έχει κερδίσειπολλά βραβεία. Είναι επίσης master στο AGORA IMAGES.

Στην PhotoVision θα παρουσιάσει: 

Amhara: Το Ιερό και οι αρχέγονες γυναίκες στην στέγη της Αφρικής 
Αιθιοπία: Μια χώρα όπου το θρησκευτικό στοιχείο  είναι ιδιαίτερα έντονο, η θρησκευτική ταυτότητα της φυλής, δηλαδή η Αμχαρική χριστιανική παράδοση και η Αμχαρική γλώσσα χάνονται στα βάθη των αιώνων. Στα Αιθιοπικά υψίπεδα εδράζεται η μεγάλη παράδοση στην θρησκεία αλλά υπάρχει και μια κοινωνία, γεμάτη μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Σε σκοτεινούς καιρούς η ομορφιά της, παράθυρο ανοιχτό στην ελπίδα και στην πίστη για μια καλύτερη ζωή. Η Αιθιοπία φιλοξενεί εννέα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, τα περισσότερα από οποιαδήποτε χώρα της Αφρικής.
Στην πρόσφατη περιήγηση μου  στα υψίπεδα των Simien mountains, επισκέφθηκα την θρησκευτική πόλη  Λαλιμπέλα διάσημη για τις έντεκα μονολιθικές εκκλησίες της. Είναι μια από τις ιερότερες πόλεις της Αιθιοπίας, και είναι το κέντρο του προσκυνήματος για ένα μεγάλο μέρος της χώρας, ο πληθυσμός της πόλης είναι όλοι χριστιανοί της Αιθιοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Πέρα από το Ιερό στοιχείο που με απασχόλησε και μου έδωσε ασύλληπτες εικόνες, τράβηξαν την προσοχή μου,  οι γυναίκες της φυλής των Amhara, γυναίκες με βλέμμα βαθύ και σταθερό. Η αρχέγονη σχέση τους με τη γη, τους σπόρους και την ανατροφή των παιδιών, που ανατρέχει στα βάθη των αιώνων, αναδίδει στα καθάρια πρόσωπα τους,  μια αρχαϊκή ευγένεια όπου η κούραση και η φτώχεια επισκιάζονται από μια κληρονομημένη περηφάνια Το  λιγοστό φως που μπαίνει στα πρωτόγονα σπίτια τους κάνει τα βλέμματά τους τόσο φωτεινά που αφήνουν το γήινο και δίνουν τη θέση τους στο θείο. Βλέμματα που αναπτύσσουν μια σχεδόν υπαρξιακή σχέση με το φακό και δείχνει ότι η πίστη τους στη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη. Βλέμματα που υπενθυμίζουν σε κάθε φωτογράφο που φτάνει μέχρι εδώ ότι η κλιματική κρίση είναι πρωτίστως και βαθύτατα πολιτισμική κρίση.
Η Αιθιοπία είναι ένα συνονθύλευμα φυλών, γλωσσών και θρησκειών που προσπαθούν να είναι ένα κράτος, αυτή η ισορροπία πολύ συχνά σπάει και οδηγείται σε πόλεμο, τα τελευταία δύο χρόνια αυτός ο πολύπαθος λαός για άλλη μια φορά αντιμετωπίζει ένα εμφύλιο πόλεμο, με πολλά θύματα και μια ανθρωπιστική κρίση εν εξελίξει με πολλούς μετανάστες.